افزایش سن به دلایلی از جمله بی اشتهایی، عدم توانایی خوردن برخی از غذاها و عدم جذب برخی از ریز مغذی ها با ابتلا به کمبود برخی از ویتامین ها و مواد معدنی همراه است. کمبود این ریز مغذی ها نیز باعث ابتلا به بسیاری از بیماری ها هم چنین احساس ضعف و بی حالی می شود. با توجه به اینکه با افزایش سن میزان نیاز به بسیاری از ریز مغذی ها افزایش می یابد، مولتی ویتامین های مخصوص سالمندان که برای افراد بالای 50 سال طراحی می شوند تمامی ریزمغذی ها را دارا هستند و می توان گفت از کامل ترین مولتی ویتامین ها هستند.
وجود آنتی اکسیدان ها و ترکیبات گیاهی در این مکمل ها می تواند اثربخشی مولتی ویتامین ها در زمینه حفظ سلامت چشم ها و بینایی، حفظ عملکرد صحیح مغز و پیشگیری از ابتلا به آلزایمر، حفظ سلامت قلب، حفظ سلامت استخوان ها و دندان ها، حفظ متابولیسم صحیح بدن، حفظ سطح قند خون نرمال، حفظ سلامت عضلات، حفظ سلامت و شادابی پوست و مو، افزایش سطح انرژی و تقویت سیستم ایمنی را تقویت نماید.

ویتامین C:
این ویتامین با خاصیت آنتی اکسیدانی مانع از آسیب رادیکال های آزاد می شود و از ابتلا به بیماری هایی نظیر سرطان، سکته، آب مروارید و دژنراسیون ماکولا وابسته به سن جلوگیری می کند. با توجه به اینکه ممکن است جذب این ویتامین با افزایش سن کاهش پیدا کند، تامین نیاز روزانه آن از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها ضروری است.

ویتامین E:
با افزایش سن و ورود به دوره سالمندی به دلیل افت قوای جسمانی ممکن است مشکلات زیادی برای فرد به وجود آید که از جمله آنها می توان به آب مروارید، اختلال در عملکرد شناختی و مشکلات عروق و … اشاره نمود. ویتامین E با خاصیت آنتی اکسیدانی می تواند از تجمع رادیکال های آزاد در اندام ها از جمله مغز و عروق و از سخت شدن رگ ها جلوگیری نماید. لذا مصرف مقدار مورد نیاز این ویتامین برای سالمندان ضروری است.

ویتامین B1:
این گروه بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین B1 هستند. دلایل احتمالی کمبود تیامین در سالمندان رژیم غذایی محدود، استفاده همزمان از چند دارو به خصوص دیورتیک ها و ابتلا به چندین بیماری است.

ویتامین B2:
دریافت مقدار کافی این ویتامین در دوران سالمندی می تواند در بهبود وضعیت عمومی بدن خصوصاً جلوگیری از خستگی چشم و کاهش علائم آب مروارید موثر باشد.

ویتامین B3:
به دلیل اینکه نیاسین در عملکرد سیستم عصبی نقش دارد، ممکن است با بسیاری از بیماری های مرتبط با سن نظیر آلزایمر، پارکینسون و آتروفی عضلانی مقابله نماید.
علاوه بر این از آنجا که دوران سالمندی با بیماری هایی نظیر قلبی عروقی و چربی خون در ارتباط است، نیاسین می تواند با کاهش LDL، کلسترول و تری گلیسرید و افزایش HDL همراه بوده و میزان آترواسکلروز قلبی و مرگ و میر را پایین آورد.

ویتامین B5:
از آنجا که دوران سالمندی با بیماری هایی نظیر قلبی عروقی و چربی خون در ارتباط است، به دلیل نقش اسید پانتوتنیک در سنتز تری گلیسیرید و متابولیسم لیپوپروتئین ها، متخصصان این فرضیه را مطرح کردند که مکمل اسید پانتوتنیک ممکن است باعث کاهش سطح چربی خون در سالمندان مبتلا به چربی خون شود.

ویتامین B12:
احتمال کمبود ویتامین ب12 در سالمندان به علت کاهش تولید فاکتور داخلی معده و کاهش ترشح هیدروکلریک اسید بیشتر است. دو عامل ذکر شده در جذب ب12 موثر می باشند. به علاوه، احتمال عفونت با هلیکوباکتر در سالمندان بالاتر است که این باکتری نیز می تواند در کاهش جذب ب12 نقش داشته باشد. لذا دریافت این ویتامین در سالمندان ضروری است.

ویتامین B9:
کمبود فولات در افراد سالمند به دلیل افزایش هموسیستئین خون می تواند منجر به بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی، آلزایمر و زوال عقل شود.

ویتامین B6:
نیاز به ویتامین B6 در سالمندان افزایش پیدا می کند (خانم ها 1.5 میلی گرم در روز و آقایان 1.7 میلی گرم در روز). بنابراین سالمندان در معرض خطر کمبود این ویتامین هستند. مطالعات نشان می دهد دریافت این ویتامین عملکرد شناختی (حافظه، یادگیری) در سالمندان را افزایش می دهد.  همچنین، دریافت B6 از طریق کاهش سطح هموسیستئین، خطر بیماری های قلبی و عروقی را کم می کند.

ویتامین A:
ویتامین A محلول در چربی می باشد و به نام های رتینول (فرم الکلی ویتامین A) و ترکیباتی با فعالیت های بیولوژیکی رتینول نیز شناخته می شود. از آنجا که ویتامین A نقش آنتی اکسیدانی دارد می تواند در دوران سالمندی در تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از پیری زودرس مفید باشد.

ویتامین D:
افراد مسن بیشتر در معرض خطر ابتلا به کمبود ویتامین D قرار دارند، زیرا توانایی پوست در سنتز ویتامین D با افزایش سن کاهش می یابد. علاوه بر این، افراد مسن احتمالاً زمان بیشتری را نسبت به افراد جوان در خانه می گذرانند و کمتر در معرض نور آفتاب قرار می گیرند و نیز ممکن است دریافت غذایی شان نیز کمتر از افراد جوان باشد.

بیوتین:
سالمندان به دلیل نداشتن تنوع کافی در رژیم غذایی و استفاده از مقادیر ناکافی سبزیجات و میوه ها و همچنین کاهش عملکرد دستگاه گوارش بیشتر از سایر گروه ها در معرض خطر کمبود ویتامین های گروه B به خصوص بیوتین قرار دارند. در نظر داشته باشید که یکی از منابع تأمین بیوتین مورد نیاز بدن از طریق ساخت این ویتامین توسط باکتری های موجود در روده است که این منبع نیز در سالمندان کاهش می یابد. بنابراین استفاده از مقادیر مناسب بیوتین جزء توصیه های مهم برای سالمندان است.

منیزیم:
مصرف منیزیم در افراد مسن کمتر از افراد جوان است. علاوه بر این با افزایش سن، جذب منیزیم از روده کاهش یافته و دفع منیزیم از طریق کلیه افزایش می یابد. افراد مسن همچنین به احتمال زیاد به بیماری های مزمن مبتلا می شوند یا از داروهایی استفاده می کنند که وضعیت منیزیم را تغییر می دهد؛ در نتیجه خطر کمبود منیزیم در این افراد بیشتر است. تظاهرات بالینی کمبود منیزیم شامل پرفشاری خون، پوکی استخوان و اختلال در متابولیسم کلسیم است.

زینک:
کمبود روی با افزایش سن به دلیل کاهش جذب این ماده معدنی و تغییر در رژیم غذایی اتفاق می افتد که با کاهش پاسخ سیستم ایمنی بدن، تاخیر در ترمیم زخم ها و برخی از اختلالات عصبی و روانی مانند ابتلا به آلزایمر و افسردگی همراه است. روی با جلوگیری از آسیب سلولی در شبکیه چشم، پیشرفت دژنراسیون ماکولای وابسته به سن و کاهش بینایی در افراد مسن را به تاخیر می اندازد.

مس:
مس عنصر جزئی بوده که در متابولیسم انرژی، تقویت سیستم ایمنی، ساخت کلاژن، ساخت ملانین (رنگدانه پوست)، جذب و انتقال و عملکرد آهن، تشکیل استخوان، غیرفعال کردن مونو آمین ها (هیستامین، نوراپی نفرین و …) و عملکرد آنزیم های آنتی اکسیدانی نقش دارد.

منگنز:
منگنز برای فعال سازی بسیاری از آنزیم ها با اهمیت است و از طریق عملکرد این آنزیم ها منگنز در متابولیسم اسید آمینه، کلسترول، گلوکز، کربوهیدرات همچنین مهار رادیکال های آزاد، استخوان سازی، پاسخ ایمنی، تولید انرژی، حفظ سلامت غضروف ها، هموستاز و لخته شدن خون (به همراه ویتامین K) نقش دارد.
منگنز یک کوفاکتور مهم برای چندین آنزیم دخیل در تشکیل استخوان است. کمبود منگنز می تواند با اختلال در استخوان سازی و کاهش تراکم مواد معدنی در استخوان همراه باشد. منگنز نقش مهمی در تشکیل غضروف، کلاژن سازی و معدنی شدن در استخوان دارد.

سلنیوم:
سلنیوم یکی از عناصری است که از طریق پروتئین های وابسته به سلنیوم از جمله گلوتاتیون پراکسیداز نقش های مهمی را در بدن به عهده دارد. یکی از مهم ترین عملکردهای سلنیوم نقش آنتی اکسیدانی آن است که در دوران سالمندی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پیری یک فرآیند اجتناب ناپذیر است و عمدتاً با بیماری های مرتبط با افزایش سن همراه است. رادیکال های آزاد نقش مهمی در بیماری های مرتبط با این دوران بر عهده دارند. به همین دلیل استفاده از مکمل های آنتی اکسیدان به ویژه سلنیوم می تواند در داشتن دوران سالمندی سالم تر کمک کننده باشد. برخی تحقیقات نشان داده اند که سلنیوم می تواند از بروز بیماری های قلبی عروقی و سرطان جلوگیری نماید.

ید:
با توجه به اینکه ید در حفظ تعادل هورمون های تیروئیدی ضروری است، کمبود این ماده معدنی در افراد مسن منجر به اختلالات تیروئیدی از جمله کم کاری تیروئید، پرکاری تیروئید و بیماری خود ایمنی تیروئید می شود.

سیلیکون:
رابطه مثبتی بین دریافت سیلیکون و چگالی املاح استخوانی در مردان و زنان پیش از سن یائسگی مشاهده شده است.

فسفاتیدیل کولین:
فسفاتیدیل کولین یک ماده مغذی ضروری است که سرعت تولید و آزادسازی استیل کولین را افزایش می دهد. استیل کولین یک انتقال دهنده عصبی مهم است که برای حافظه، خلق و خو، کنترل عضلات و سایر عملکردهای مغز و سیستم عصبی ضروری است. همچنین در رشد اولیه مغز، بیان ژن و متابولیسم نقش مهمی دارد.
مطالعات نشان داده اند که در افراد مبتلا به آلزایمر آنزیمی که کولین را به استیل کولین تبدیل می کند در مغز کم است. دریافت کولین می تواند به یکپارچگی ساختاری سلول های عصبی کمک کرده، عملکرد شناختی در افراد مسن را تقویت کند و از پیشرفت زوال عقل در بیماری آلزایمر جلوگیری نماید.

کیوتن:
به طور کلی کوکیوتن (CoQ10) یا کوآنزیم کیو ترکیبی است که در بدن ساخته می شود و در میتوکندری سلول های بدن ذخیره می شود. این ترکیب به عنوان آنتی اکسیدان قوی شناخته می شود و در ساخت آدنوزین تری فسفات (ATP) و تولید انرژی سلول های بدن نقش دارد. مقدار این ماده در بدن با افزایش سن کاهش می یابد و به نظر می رسد که افراد مسن دچار کمبود آن باشند. بیماری های قلبی، اختلالات مغزی، دیابت و سرطان با سطح پایین CoQ10 مرتبط هستند.

ال کارنیتین:
ال کارنیتین یکی از مشهورترین ترکیباتی است که به اثرات چربی سوزی، کاهش وزن و بهبود عملکرد ورزشی شناخته می شود. ال کارنیتین با انتقال اسیدهای چرب به میتوکندری سلول های بدن نقش مهمی در تولید انرژی از چربی ها دارد. این ترکیب همچنین ممکن است با افزایش آنزیم کلیدی AMPK، عوامل خطر مرتبط با بیماری دیابت نظیر میزان قند خون را به طور قابل توجهی کاهش دهد. پیرو نتایج حاصله از مطالعات، این ماده همچنین می تواند با کاهش فشار خون، کاهش نارسایی قلبی و کاهش مرگ و میر در بیماران قلبی عروقی مرتبط باشد.

آلفا لیپوئیک اسید:
آلفا لیپوئیک اسید، اسید چربی می باشد که در تولید انرژی نقش به سزایی دارد. آلفا لیپوئیک اسید به طور طبیعی در بدن تولید می شود و لذا به عنوان یک آنتی اکسیدان متابولیکی شناخته می شود. در نتیجه ی مطالعات انجام شده به دلیل ویژگی های منحصر به فرد این ترکیب به آن لقب آنتی اکسیدان یونیورسال را دادند. زیرا اثر آنتی اکسیدان های دیگر به مانند ویتامین C و E را افزایش داده و از آن ها در مقابل اکسید شدن محافظت می کند. مطالعات متعددی نشان می دهد که آلفالیپوئیک اسید سطح قند خون را کاهش می دهد. همچنین توانایی آن در خنثی کردن رادیکال های آزاد به کارایی آن در نوروپاتی دیابتی (درگیری عصب ها) کمک می کند.
با توجه به ویژگی آنتی اکسیدانی آلفا لیپوئیک اسید به نظر می رسد که استفاده از مکمل آن بتواند از تخریب سیستم عصبی جلوگیری کند. در تعدادی از مطالعات که بر روی افراد سالمند انجام شده است این مکمل باعث بهبود وضعیت حافظه و به تعویق انداختن بیماری آلزایمر شده است.

کروم:
دریافت کروم در کنترل چاقی شکمی، سطح تری گلیسیرید بالا، سطح پایین کلسترول خوب، فشار خون بالا و سطح گلوکز خون ناشتا که خطر بیماری های قلبی، دیابت و سکته مغزی را افزایش می دهند، موثر است. همچنین کروم با بهبود مقاومت به انسولین، عملکرد شناختی و بیماری آلزایمر در مراحل اولیه را در افراد مسن بهبود می بخشد.

عصاره چای سبز:
چای سبز از برگ گیاه Camellia sinensis گرفته می شود. بیشترین محتوای آنتی اکسیدان چای سبز از ترکیباتی به اسم فلاونول ها به ویژه نوعی از آن موسوم به کاتچین تشکیل شده است. ماده ی موثره ی چای سبز اپی گالوکاتچین گالات یا به اختصار EGCG است. این ماده یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است. کوئرستین و کافئین از دیگر ترکیبات موثره موجود در چای سبز هستند. چای سبز به واسطه داشتن این ترکیبات در کنترل ریزش مو، کاهش وزن و چربی سوزی موثر است. سایر اثرات چای سبز شامل پیشگیری از سرطان، کاهش خطر بیماری های قلبی، کاهش التهاب، کاهش کلسترول، جلوگیری از آسیب عصبی و بهبود سیستم ایمنی می باشد.

عصاره جینسینگ:
گیاه جینسینگ، یکی از پر مصرف‌ترین گیاهان دارویی است که عمدتاً به منظور افزایش توانمندی ذهنی و جسمی، کنترل استرس، افزایش تمرکز، کاهش خستگی مفرط، کاهش دوره نقاهت، تقویت قوای جنسی و تقویت سیستم ایمنی به کار می‌رود.

عصاره جینکوبیلوبا: 
جینکو بیلوبا قدیمی‌ترین گیاه روی زمین و فسیلی زنده به جا مانده از زمان دایناسورهاست. جینکو بیلوبا عمدتاً جهت تقویت حافظه و تمرکز به کار می‌رود، اما می‌تواند در برخی بیماری ‌های گوش داخلی مانند سرگیجه و وزوز گوش با منشا عروقی و همچنین اختلال عروق محیطی مانند لنگی متناوب، بیماری رینود، آکروسیانوز (کبودی اندام های تحتانی) و تقویت قوای جنسی کاربرد داشته باشد.

• تامین مواد مغذی مورد نیاز بدن مخصوص خانم های بالای 50 سال
• کمک به سلامت عمومی بدن
• تقویت سیستم ایمنی
• کاهش خستگی
• افزایش سطح انرژی
• سلامت پوست ، مو و ناخن
• افزایش تمرکز

روش مصرف:

• روزانه 2 عدد کپسول نرم ژلاتینی همراه با آب میل شود.